Καλλιτέχνιδα ζωγραφίζει μουσική με όμορφες πιτσιλιές χρωμάτων.

Η Melissa McCracken ζωγραφίζει μουσική. Επειδή έχει “συναισθησία” οι ήχοι που ακούει κάθε μέρα, είτε είναι το άκουσμα ενός ονόματος, είτε ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο, μετατρέπονται σε ζωντανά, όμορφα χρώματα πάνω στο ρυθμό της μελωδίας.

Συναισθησία ονομάζεται η νευρολογική ανάμιξη των αισθήσεων. Ένας άνθρωπος που χαρακτηρίζεται από συναισθησία (συναισθητικός) είναι δυνατό, για παράδειγμα, να «ακούει» τις οσμές, να «βλέπει» τους ήχους και να «μυρίζει» τους ήχους. Το συχνότερο είδος συναισθησίας είναι το να βλέπει κάποιος ήχους και το να συνδυάζει αυτόματα αριθμούς με συγκεκριμένα χρώματα. Η συναισθησία συναντάται συχνά ως σύμπτωμα του αυτισμού και του συνδρόμου Άσπεργκερ, αλλά όχι αποκλειστικά. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα της χρήσης παραισθησιογόνων, όπως το LSD , ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι είναι συναισθητικοί χωρίς να πάσχουν από κάποια ασθένεια και χωρίς να κάνουν χρήση παραισθησιογόνων.

Οι συναισθητικοί συχνά αναφέρουν συσχετίσεις ανάμεσα στις αποχρώσεις των χρωμάτων, τους τόνους των ήχων και στην ένταση των γεύσεων. Για παράδειγμα ένας συναισθητικός είναι πιθανό να «δει» ένα περισσότερο έντονο κόκκινο χρώμα καθώς ανεβαίνει η συχνότητα ενός ήχου ή μία απαλή επιφάνεια μπορεί να έχει «γλυκιά» γεύση. Οι συσχετίσεις αυτές των αισθήσεων για τους συναισθητικούς δεν είναι καθόλου μεταφορικές. Για αυτούς «πραγματικά» τα χρώματα έχουν γεύση, οι οσμές ηχούν κ.λ.π. και η εμπειρία τους αυτή είναι διαρκής σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Ωστόσο, κάποιες φορές η περίεργη αυτή ιδιαιτεροτητα χάνει την έντασή της κατά την ενηλικίωση ή μετά από αυτήν.

Ένα ακόμα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της συναισθησίας είναι το ότι συνεχίζει να υπάρχει ακόμα και όταν το άτομο χάνει την ικανότητα μιας αίσθησης. Για παράδειγμα ένα άτομο που μπορεί να δει τους ήχους εξακολουθεί να το κάνει αυτό ακόμα και αν τυφλωθεί κάποια στιγμή στη ζωή του.

Η έννοια της συναισθησίας συναντάται αρκετά συχνά στην τέχνη, τόσο από καλλιτέχνες που ήταν συναισθητικοί όσο και από καλλιτέχνες που δεν είχαν αυτή την ιδιότητα. Το φαινόμενο της συναισθησίας απασχόλησε και το θεατρικό σκηνοθέτη Πίτερ Μπρουκ χωρίς ο ίδιος να είναι πάσχων. Μεταξύ άλλων, συναντάται στην ποίηση του Αρθούρου Ρεμπώ και του Σαρλ Μπωντλαίρ, στη ζωγραφική του Βασίλι Καντίνσκι, σε μυθιστορήματα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ και στη μουσική των Αλεξάντερ Σκριάμπιν και Ολιβιέ Μεσιάν.

Οι ζωγραφιές της Mellissa πηγάζουν από την επιθυμία της να εκφράσει τις καθημερινές εμπειρίες της, έτσι ώστε οι άλλοι μπορούν να καταλάβουν το λαμπρό κόσμο στον οποίο ζει. Μέχρι την ηλικία των 15 ετών,η Melissa νόμιζε ότι όλοι ζούσαν στην ίδια πλούσια σφαίρα του χρώματος που ζει εκείνη από τη γέννησή της. “Βασικά, ο εγκέφαλος μου κάνει λάθος διασταυρώσεις” , εξηγεί σχετικά με τη συναισθησία της. “Βιώνω λάθος αίσθηση σε ορισμένα ερεθίσματα. Κάθε γράμμα και αριθμός χρωματίζεται και οι ημέρες του έτους περικυκλώνουν το σώμα μου σαν να καταλαμβάνουν ένα συγκεκριμένο σημείο στο χώρο “. Αλλά το πιο υπέροχο απ’όλα στη “δυσλειτουργία” του εγκεφάλου μου είναι ότι βλέπω τη μουσική που ακούω. Βλέπω ένα μείγμα από χρώματα, υφές και κινήσεις σαν να είναι ζωτικό κομμάτι του τραγουδιού που ακούω.

Οι πίνακες που ζωγραφίζει εκφράζουν αποσπάσματα από αυτά που βλέπει και ακούει κάθε μέρα. Εμπνευσμένη από συγκεκριμένα τραγούδια τα έργα τέχνης της έχουν πολύχρωμες πινελιές. Για να καταλάβετε καλύτερα τι εμπειρίες είχε η καλλιτέχνιδα καθώς ζωγράφιζε τον κάθε πίνακα ακούστε στο YouTube κάτω από κάθε ζωγραφιά το τραγούδι που την ενέπνευσε.